به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، محققین در دانشگاه بریتیش کلمبیا می گویند که از آن جایی که اطلاعات زیادی در مورد لنفومای غیرHodgkin وجود ندارد، شناسایی ریسک فاکتورهای این بیماری برای مهار و کنترل این سرطان مهم است. شواهدی وجود دارد که آن هایی که فعالیت فیزیکی شدیدی دارند کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان هایی مانند کولون و  سینه قرار دارند اما مطالعات زیادی ارتباط این فاکتور را با لنفومای غیرHodgkin بررسی نکرده اند. محققین در این مطالعه بین سال های 2000 تا 2004  بیش از 820 بیمار با سنین مختلف را مورد آنالیز قرار دارند. اطلاعات جامعه شناسی و ریسک فاکتورهای دیگر مانند فعالیت های فیزیکی تفریحی در طول زندگی با استفاده از یک پرسشنامه جمع آوری گردید و از شرکت کنندگان سوالاتی در مورد میزان فعالیت فیزیکی شان در هفته پرسیده شد. محققین یک ارزش معادل متابولیسم(MET) برای انواع مختلف فعالیت فیزیکی تعریف کردند و میانگین تعداد ساعت های فعالیت برای هر شرکت کننده محاسبه گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که افرادی که از نظر فعالیت در سه چهارم بالای این طبقه بندی بودند بین 25 تا 30 درصد خطر ابتلا به لنفومای غیرHodgkin در آن ها کمتر بود. این محققین دریافتند که فعالیت های بدنی که منجر به افزایش تنفس و ضربان قلب شود می تواند به پایین آوردن این میزان بیش از سایر فعالیت ها کمک کنند. در ادامه محققین به دنبال بررسی جزئی تر این ارتباط خواهند بود تا بر اعتبار یافته های خود بیافزایند.

پایان مطلب/